Poniżej 6-minutowy skrót, w którym o książce mówi autor i towarzyszący mu goście oraz nieznacznie skrócone wideo z całego spotkania i pełny zapis audio.
"Instytut.." to historia IPN w pigułce napisana przez insidera. Antoni Dudek związany jest bowiem z Instytutem Pamięci Narodowej od chwili jego powstania. Książka, którą dobrze się czyta, napisana z dystansem i nie napastliwa, pokazująca też szwarccharaktery - jak ocenił ją prof. Paczkowski. Szwarccharakterami nie są jednak główne postacie opisane w książce - prezesi IPN Leon Kieres i Janusz Kurtyka, choć autor zajmuje wobec nich krytyczne stanowisko.
Jak zauważył z kolei Piotr Zaremba, Antoni Dudek trafia w czułe punkty wielu środowisk - ukazuje hipokryzję przeciwników IPN, z "Gazetą Wyborczą" na czele, ale krytykuje też tezy Antoniego Macierewicza.
Znamienne dla obecnego klimatu w Polsce jest to, że autor - jak sam przyznał - musiał narzucić sobie autocenzurę i celowo nie napisał o wielu rzeczach, aby nie dawać amunicji przeciwnikom Instytutu. Także osoby, których prosił o opinie przed oddaniem książki do druku, pytał o to, czy treści w niej zawarte nie zaszkodzą instytucji, której istnienie uważa za bardzo ważne.
Uczestnicy spotkania poruszali nieznane szerzej fakty z 10-letniej już historii Instytutu, dużo mówili o tym, jak powstawał IPN i że rozwinął się niemal w zupełnie innym kierunku niż planowali jego założyciele piszący projekt ustawy o jego powołaniu. Choć nie spełniły się wizje ojców założycieli IPN, w tym głównego architekta Janusza Pałubickiego, to główny cel został osiągnięty - archiwa dotyczące prześladowań i inwigilacji w czasach PRL wyrwano z rąk służb specjalnych i udostępniono ofiarom tych przestępczych działań.
Zastanawiano się też nad przyszłością Instytutu. Uznano, że największe ataki i kontrowersje są już za nami, to jednak jeśli po jesiennych wyborach dojdzie do koalicji PO-SLD, będzie ona najprawdopodobniej dążyła do ograniczenia działalności IPN.
Relacja: Cezary Czerwiński
*) Prof. Antoni Dudek od września 2000 pracował w Biurze Edukacji Publicznej IPN na stanowisku naczelnika Wydziału Badań Naukowych, Dokumentacji i Zbiorów Bibliotecznych. Od lutego 2006 do kwietnia 2010 był doradcą prezesa IPN Janusza Kurtyki. W 2011 został wybrany przez Sejm w skład nowo powołanej Rady IPN.
