Dnia 27 lutego 2019 r. w Instytucie im. Lecha Kaczyńskiego odbyło się spotkanie z Min. Beatą Kempą, członkiem Rady Ministrów, odpowiedzialną za sprawy dotyczące pomocy humanitarnej. Oprócz niej gośćmi Instytutu byli Anna Kister i Włodzimierz Domagalski Łabędzki, a spotkanie prowadził kustosz Instytutu dr Wojciech Stańczak. Tematem spotkania była polska pomoc humanitarna w Afryce i na Bliskim Wschodzie.
Pani Minister Kempa przedstawiła podczas spotkania dokonania polskiej pomocy humanitarnej zwłaszcza z ostatniego roku. Na wstępie przedstawiła statystyki dotyczące pomocy humanitarnej, i tak w 2012 roku pomocy potrzebowało ok. 62 mln ludzi. W roku 2017 liczba potrzebujących pomocy humanitarnej wzrosła do ok. 164 mln, z czego 25% znajdowało się w Syrii, Jemenie i Iraku. Za podstawowy powód tak ogromnego wzrostu uważane są wojny i konflikty zbrojne.
Jak wyjaśniła Min. Kempa, polska pomoc humanitarna świadczona jest w dwóch kanałach; pierwszy to kanał bilateralny, w którym świadczona jest ona przy pomocy organizacji pozarządowych. Jak stwierdziła, pomimo początkowych wątpliwości co do możliwości takiej współpracy, padających zwłaszcza ze strony opozycyjnej, ma ona miejsce i funkcjonuje dobrze i skutecznie, być może dlatego że obecny rząd po raz pierwszy zebrał i wysłuchał wszystkich przedstawicieli tych organizacji. Podkreśliła też nieoceniony wkład ponad 2000 misjonarzy, działających w wielu krajach na świecie. Drugim kanałem jest kanał wielostronny, kraje wpłacają zadeklarowane kwoty do wyspecjalizowanych agend humanitarnych, należących do ONZ, Unii Europejskiej, czy Międzynarodowego Czerwonego Krzyża. Jest to droga łatwiejsza, choć niekoniecznie skuteczniejsza.
Polska przeznaczyła w 2018 r. na pomoc rozwojową i humanitarną ok. 2,5 miliarda zł. Istotne jest aby pomoc rozwojowa następowała zaraz po humanitarnej - „..w ślad za tym [pomocą humanitarną] natychmiast musi być mądra, przemyślana pomoc rozwojowa, czyli tak zwana wędka, bo nie możemy dopuścić do czegoś co się nazywa wyuczoną bezradnością. […] dotyczą edukacji, projektów infrastrukturalnych, pomocy w odbudowie domów, warsztatów pracy, to są te działania na które ta większa część środków jest przeznaczana.”
W dalszej części Min. Kempa przedstawiła kierunki pomocy i konkretne sumy jakie wpłacane są przez stronę polską, oraz szczegółowo sposoby jakimi ta pomoc jest wykorzystywana. Zwróciła też uwagę, że nie ma europejskiej polityki migracyjnej, mimo że Unia ma instrumenty i możliwości, przede wszystkim finansowe.
Min. Beata Kempa wyjaśniła też i podkreśliła wagę pomocy „na miejscu”. W rozmowach z duchownymi muzułmańskimi wyjaśnili oni np. że dzieci leczone w krajach pomagających przez „niewiernych” nie mogłyby czuć się bezpiecznie po powrocie, co wynika z drastycznych różnic kulturowych i zasad religijnych. Za takie same środki finansowe znacznie więcej można zrobić w miejscu gdzie ta pomoc jest potrzebna, dotyczy to zwłaszcza pomocy medycznej.
„Z wyjątkiem organizacji religijnych, jest to jedyny rząd na świecie, który pomaga nam, chrześcijanom, pozostać w Syrii. Bez interesów, bez czegoś w zamian.”
Wypowiedź biskupa Aleppo w 2017 r. o polskich działaniach pomocowych.
W dalszym ciągu spotkania wystąpili „świeccy misjonarze”. Włodzimierz Domagalski Łabędzki, przedstawił rys historyczny i realia życia w Gambii. Z kolei Anna Kister opowiedziała o pobycie w gambijskiej misji salezjańskiej.
W drugiej części spotkania zabrali głos słuchacze, zadając też pytania na które odpowiedziała Pani Minister Kempa.
Relacja: Michał KK
Więcej zdjęć:
https://www.flickr.com/photos/113180435@N07/albums/72157707537104175
