Ewa Dałkowska czyta wspomnienia Kazimiery Iłłakowiczówny o Marszałku Józefie Piłsudskim
Tuż przed wybuchem II wojny światowej poetka Kazimiera Iłłakowiczówna opublikowała zbiór wspomnień "Ścieżka obok drogi" z czasów swojej pracy w Ministerstwie Spraw Wojskowych. Przez kilka lat była bowiem osobistą sekretarką Marszałka Józefa Piłsudskiego - odpisywała na listy do niego kierowane. Fragmenty jej barwnej i pisanej z humorem opowieści czytała w klubie Ronina aktorka Ewa Dałkowska.
Wspomnienia Kazimiery Iłłakowiczówny to zbiór anegdot ale i swoisty hołd oddany Marszałkowi.
Gorąco zachęcamy do posłuchania interpretacji Ewy Dałkowskiej.
"Ścieżka obok drogi" doczekała się trzech wydań w okresie międzywojennym (w latach 1938-1939). Po wojnie ukazało się zaledwie jedno wydanie - reprint w 1989 roku.
Kazimiera Iłłakowiczówna (1892-1983) w latach 1908–1909 studiowała w Oksfordzie a od 1910 do 1914 na Uniwersytecie Jagiellońskim. W latach 1915–1917 służyła jako sanitariuszka w armii rosyjskiej. Od 1918 pracowała w MSZ, w latach 1926–1935 była sekretarką Józefa Piłsudskiego, a po jego śmierci znów w MSZ. W latach 1936–1938 odbyła tournée po Europie z wykładem o marszałku Piłsudskim. W 1939 ewakuowała się do Rumunii, gdzie spędziła wojnę. W 1947 wróciła do Polski i zamieszkała w Poznaniu. Zajmowała się wówczas przekładami literatury europejskiej (Goethe, Tołstoj) i nauczaniem języka angielskiego. Po wypadkach poznańskich w czerwcu 1956 r., kiedy w krwawych starciach ginęli demonstrujący robotnicy, napisała wiersz "Rozstrzelano moje serce w Poznaniu". W ostatnich latach życia, po nieudanej operacji jaskry, była ociemniała.Opublikowała wiele tomów poetyckich, m.in.: "Śmierć Feniksa", "Poezje" (1922), "Połów" (1926), "Popiół i perły" (1930), "Słowik litewski" (1936). Pisała także poezję dla dzieci, które przed wojną opublikowała w tomie "Rymy dziecięce" (1923).
Źródło: wikipedia.
Relacja: Margotte i Bernard
Wspomnienia Kazimiery Iłłakowiczówny to zbiór anegdot ale i swoisty hołd oddany Marszałkowi.
Gorąco zachęcamy do posłuchania interpretacji Ewy Dałkowskiej.
"Ścieżka obok drogi" doczekała się trzech wydań w okresie międzywojennym (w latach 1938-1939). Po wojnie ukazało się zaledwie jedno wydanie - reprint w 1989 roku.
Kazimiera Iłłakowiczówna (1892-1983) w latach 1908–1909 studiowała w Oksfordzie a od 1910 do 1914 na Uniwersytecie Jagiellońskim. W latach 1915–1917 służyła jako sanitariuszka w armii rosyjskiej. Od 1918 pracowała w MSZ, w latach 1926–1935 była sekretarką Józefa Piłsudskiego, a po jego śmierci znów w MSZ. W latach 1936–1938 odbyła tournée po Europie z wykładem o marszałku Piłsudskim. W 1939 ewakuowała się do Rumunii, gdzie spędziła wojnę. W 1947 wróciła do Polski i zamieszkała w Poznaniu. Zajmowała się wówczas przekładami literatury europejskiej (Goethe, Tołstoj) i nauczaniem języka angielskiego. Po wypadkach poznańskich w czerwcu 1956 r., kiedy w krwawych starciach ginęli demonstrujący robotnicy, napisała wiersz "Rozstrzelano moje serce w Poznaniu". W ostatnich latach życia, po nieudanej operacji jaskry, była ociemniała.
Opublikowała wiele tomów poetyckich, m.in.: "Śmierć Feniksa", "Poezje" (1922), "Połów" (1926), "Popiół i perły" (1930), "Słowik litewski" (1936). Pisała także poezję dla dzieci, które przed wojną opublikowała w tomie "Rymy dziecięce" (1923).
Źródło: wikipedia.
Relacja: Margotte i Bernard
