W notce wydawniczej czytamy:
Wspomnienia Andrzeja Michałowskiego czyta się niemal jak thriller szpiegowski lub powieść sensacyjną. Z tą różnicą, że na kartach książki pojawiają się autentyczne postaci liderów jawnej i podziemnej „Solidarności” (np. Bogdan Borusewicz czy Lech Kaczyński). To zapis dramatycznego protestu robotników w Grudniu 1970 r., pełnej radości atmosfery wolności strajku portowców w sierpniu 1980 r. czy blisko tygodniowego, niebezpiecznego strajku w zmilitaryzowanym porcie gdańskim po wprowadzeniu stanu wojennego.
Na kolejnych stronach czytelnik towarzyszy autorowi w organizowaniu podziemnej poligrafii i przenoszeniu tajnych drukarni do kolejnych lokali konspiracyjnych. Historia Andrzeja Michałowskiego to także miesiące ukrywania się (od mieszkań przyjaciół po… fermę lisów), organizowanie spektakularnych akcji (jak wielkiej solidarnościowej manifestacji 1 maja 1982 r. lub akcji wypuszczenia na Długim Targu… świni z ośmieszającym komunistyczne wybory hasłem „Głosuj na nas”), zdobywanie fałszywej tożsamości i wpadki, dwukrotne więzienie, przesłuchania, wreszcie wyjazd do Oslo i zaangażowanie się w działalność Komitetu Solidarności Polsko-Norweskiej.
„Michałowski nie był zwykłym działaczem zwykłego związku zawodowego. Był niezwykle odważnym i ofiarnym, świadomym możliwych najwyższych kosztów swej postawy, działaczem niepodległościowym. Można śmiało powiedzieć, że był tą »ekstremą« »Solidarności«, z którą państwo komunistyczne walczyło przy użyciu wszystkich metod i środków”- napisał we wstępie Krzysztof Wyszkowski.
http://owvolumen.pl/sklep-2/poza-seriami/andrzej-michalowski-moja-solidarnosc-fakty-zdrady-i-nadzieje/
Relacja: Margotte
Więcej zdjęć:
https://www.flickr.com/photos/55306383@N03/albums/72157671739399454
