W Klubie Ronina pierwszy raz odbył się zagraniczny przegląd wydarzeń, poświęcony echom wydarzeń na Ukrainie. Punkt widzenia Londynu reprezentowała Elżbieta Królikowska-Avis, Berlina - Piotr Cywiński, a o tym jakie nastroje panują w Kijowie opowiadał Dawid Wildstein.
Zdaniem Dawida Wildsteina, Majdanu takiego jak w czasie zimowego protestu już nie ma, zostały nawet rozebrane barykady, natomiast Majdan jest pewnym stanem ducha.
Nie można też mówić o jednym stanowisku Ukraińców, obecny rząd stanowi konkurencję dla Majdanu, a „Prawy Sektor jest prawie na pewno agendą prorosyjską". Wśród Ukraińców panuje wyczekiwanie na nadchodzące wybory.
„Wszystko wskazuje na to, że Wschód jest stracony, ale czy Odessa upadnie? To już nie jest takie pewne. Piłka jest w grze.”
„Ukraińcy mieli świadomość, że stracą Krym i że wojna będzie się rozgrywać o wschód Ukrainy. Do tej wojny mentalnie i emocjonalnie Majdan jest przygotowany.”
„Mają bardzo pesymistyczne myśli. Dla nich wojna już trwa, defetyzm powoduje, że większość z nich uważa że Donbas jest już przegrany, a co do Krymu nie mieli żadnych wątpliwości.”
O ile na początku protestujący na Majdanie liczyli na pomoc USA i Niemiec, to teraz mają świadomość, że muszą liczyć tylko na siebie.
„Widzimy kształtowanie się nowej tożsamości ukraińskiej. Być może ona dryfuje w złym kierunku, ale będzie to silna tożsamość antyrosyjska. to jest dla nas duża zmiana geopolityczna na lepsze. Widzimy też odradzanie się Cerkwi Kijowskiej, która jest cerkwią nieagenturalną i niepodporządkowaną KGB, co w dalszej konsekwencji może być fundamentalne dla duchowości wschodniej.”
Elżbieta Królikowska-Avis oceniając bierną postawę brytyjskich konserwatystów zauważyła, że są oni zbyt zajęci są zbliżającymi się wyborami i konkurencją polityczną na Wyspach. Drugim powodem zaś jest fakt, że David Cameron jest politykiem dość młodym – „nie ma jeszcze 50 lat i jest produktem kontrrewolucji kulturowej, która dokonała się podczas ostatnich 30-40 lat.”
Niebagatelną rolę odgrywa też kwestia rosyjskich inwestycji, udziału kapitału rosyjskiego na londyńskiej giełdzie, czy osiedlających się w Londynie bogatych Rosjan, dla których Londyn jest wręcz Małą Moskwą.
Piotr Cywiński przypomniał motto którym posługiwał się Otto Bismarck, a które przyświeca kanclerzom Niemiec również dzisiaj: „Naszym zadaniem nie jest pełnienie urzędu sędziowskiego lecz robienie polityki dla Niemiec”.
Reasumując stosunki polsko-niemieckie po roku 89 red. Cywiński przypomniał, że Helmut Kohl następną wizytę po pamiętnym spotkaniu w Krzyżowej złożył w Polsce dopiero pięć i pół roku później, gdy w tym samym czasie wizyty w Moskwie składał regularnie. Niemcy przeżyły też gorbimanię, jelcynmanię i w końcu putinmanię - Putin był pierwszym zagranicznym gościem, który został zaproszony do wygłoszenia przemówienia w Bundestagu w odbudowanym Reichstagu. Kanclerz Schroder zaś mówił publicznie o Rosji jako o partnerze strategicznym Niemiec. Niemcy stają się wręcz rzecznikiem Rosji i to mimo zatrważającego poziomu szpiegostwa Rosji w Niemczech. Niemcy nie rezygnują też z aspiracji do bycia stałym członkiem Rady Bezpieczeństwa ONZ.
Jeżeli chodzi o Ukrainę, to badana opinii społecznej pokazują że społeczeństwo niemieckie nie tylko jest przeciwne angażowaniu się Niemiec, ale wręcz uważa, że wschodnia Ukraina powinna być przyłączona do Rosji.
Relacja: Bernard i Margotte
Opublikowano: Blogpress, śr., 07/05/2014 - 14:08
