Nowy program Jana Pietrzaka "Los kabareciarza"

"Trzy miesiące bez występowania mój organizm marnie znosi" - stwierdził legendarny satyryk Jan Pietrzak. I postanowił ruszyć z nowym programem "Los kabareciarza". Tym razem na kanale youtube.- "Organizm przyzwyczaił się do tego, że wychodzimy przed publiczność parę razy w tygodniu lub w miesiącu. To napięcie, trema, adrenalina, emocje, brawa, owacje.... Po 60 latach występowania publiczność działa na mnie jak dopalacze. Jak jej nie czuję, to trochę słabiej się czuję". "Kwarantanna przyszła, maseczka na buzię, spacery od kuchni do sypialni przez łazienkę - takie czasy nas dopadły." - mówił prezes Towarzystwa Patriotycznego. Kabareciarz zatęsknił za publicznością, tym razem, ze względu na pandemię koronawirusa, zgromadzoną nie w salach koncertowych czy na estradzie, ale przed ekranami komputerów i smartfonów. W programie, jak zawsze piosenki, wspomnienia i satyra. Janowi Pietrzakowi towarzyszą: Mariusz Dubrawski, Wojciech Ruciński, Jerzy Czekalla i Tomasz Bielski. Kolejne odcinki programu są zamieszczone na kanale Youtube: https://www.youtube.com/channel/UCJA-TzMF-M_fRuyQMtJu0yQ Odcinek 1 (inaugurujący cykl): Odpocznij Odcinek 2: Jasne Niebo https://youtu.be/VMKknAYal28 Odcinek 3: Może zaczniemy od początku https://youtu.be/d8x5YUFH7Wo Odcinek 4: Zapłakana Polska Cała https://youtu.be/xByejS8uauI Odcinek 5: Starzy poeci https://youtu.be/bbv1KxnKfZs Odcinek 6: Marsylianka https://youtu.be/ka_feDteAVI Odcinek 7: Władza ma wojsko https://youtu.be/qrOB8HHcdJU Odcinek 8: VIP VIP VIP https://youtu.be/om8rrfMoGAk Odcinek 9: Nienawiść - Blues https://youtu.be/kwyShEmWD-s Odcinek 10: Szuja szczuje https://youtu.be/bS5HjuR7-gY Odcinek 11: Najpiękniejsze miłości https://youtu.be/ez-3y_eGAeg Foto i wideo: Towarzystwo Patriotyczne Nowe odcinki już wkrótce.

Debata Fundacji im. Janusza Kurtyki: Aktywność Polski w regionie Bałtyckim w XX i XXI w. (NA ŻYWO)

Fundacja im. Janusza Kurtyki zaprasza na debatę online pt. "Aktywność Polski w regionie bałtyckim w XX i XXI wieku", która jest czwartą dyskusją z cyklu "Historia, prawda, teraźniejszość. Jak prowadzić stosunki międzynarodowe w kontekście przeszłości? 2.0". W dyskusji udział wezmą: • prof. dr hab. Krzysztof Kubiak (Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach) • dr Aleksandra Kuczyńska - Zonik (Kierownik Zespołu Bałtyckiego w Instytucie Europy Środkowej w Lublinie) Debatę poprowadzi: • dr Damian Szacawa (Instytut Europy Środkowej w Lublinie oraz Katedra Stosunków Międzynarodowych Wydziału Politologii i Dziennikarstwa UMCS ) Prelegenci poruszą kwestie: 1) miejsce Bałtyku w polityce i gospodarce II RP; 2) PRL nad Bałtykiem: propaganda a rzeczywistość; 3) III RP w regionie bałtyckim; 4) stosunki dyplomatyczne Polski z państwami regionu bałtyckiego, kontakty gospodarcze, polityka bezpieczeństwa, miejsce Rosji; 5) polityki historyczne bałtyckich partnerów Polski. Debata odbędzie się w formie online na kanale YouTube "Blogpressportal" dnia 29 lipca 2020 r. (środa) o godzinie 18:00.

NA ŻYWO Klub Ronina: Przegląd Tygodnia Antoniego Trzmiela i prof. Aleksander Nalaskowski - Wielkie zatrzymanie

Przegląd Tygodnia Antoniego Trzmiela (godz. 19.00) Prof. Aleksander Nalaskowski - Wielkie zatrzymanie, czy jednak za małe (godz. 20.00)

23 lipca (czwartek) - Debata Teologii Politycznej: Epoka Flauberta (Online)

W czwartek, 23 lipca zapraszamy na dyskusję poświęconą jednemu z najwybitniejszych pisarzy wszech czasów: Gustave'owi Flaubertowi. O różnorodne aspekty twórczości tego „najdoskonalszego artysty”, jak określił go Vladimir Nabokov, a także o szczególne problemy nowoczesnej formy powieściowej pytać będziemy naszych rozmówców. W dyskusji poświęconej postaci i twórczości Gustave'a Flauberta udział wezmą: ➤ Remigiusz Forycki – romanista, znawca literatury XIX wieku, wykładowca Uniwersytetu Warszawskiego; ➤ Antoni Libera – pisarz, reżyser teatralny i tłumacz Herodiady Gustave'a Flauberta; ➤ Maria Jolanta Olszewska – literaturoznawczyni, profesor Uniwersytetu Warszawskiego; ➤ Mikołaj Rajkowski – prowadzenie (Teologia Polityczna). Gdzie: INTERNET – transmisja ONLINE! LINK DO TRANSMISJI: https://youtu.be/FeofSBzp6F8 Kiedy: 23 lipca (czwartek); Godz. 18.00 Dofinansowano ze środków Narodowego Centrum Kultury w ramach programu „Kultura – interwencje”

NA ŻYWO Klub Ronina: Przegląd Tygodnia Antoniego Trzmiela, oraz Katarzyna Kosakowska o praworządności (pon. od godz. 19.00)

Przegląd Tygodnia Antoniego Trzmiela (godz. 19.00) Katarzyna Kosakowska - praworządność: gwałcimy ją czy nie? (godz. 20.00)

NA ŻYWO: Polska (jak) u Sławomira Mrożka? (Teologia Polityczna)

W piątek 17 lipca zapraszamy na dyskusję poświęconą postaci dramaturga, który stał się klasykiem już za swojego życia. Czy groteskowy i absurdalny świat z dramatów Sławomira Mrożka jest tylko twórczą fikcją? Między innymi na to pytanie będziemy starali się odpowiedzieć z naszymi rozmówcami: Antonim Liberą, Maciejem Urbanowski i Pawłem Charą. W dyskusji poświęconej postaci i twórczości Sławomira Mrożka udział wezmą: ➤ Paweł Chara – sekretarz i fotograf Sławomira Mrożka, prezes fundacji jego imienia; ➤ Antoni Libera – pisarz, tłumacz, reżyser teatralny i przyjaciel Sławomira Mrożka; ➤ Maciej Urbanowski – literaturoznawca, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego; ➤ Karol Grabias – prowadzenie (Teologia Polityczna). Urodzony 90 lat temu pisarz, dramaturg – to postać, która stała się klasykiem już za swojego życia. Jego twórczość szybko zyskała rozgłos, uznanie i doczekała się przekładów na języki obce. Jak sam pisał w Dzienniku z przekąsem „jestem już polską – jedną z polskich – instytucją”. Rzeczywiście, dzięki swoim dramatom z nietuzinkową formą i humorem, został rozsławiony i stawiany wśród takich postaci jak Beckett czy Ionesco. Jednak – co ważne – Mrożek nie ucieka do czystej formy, do czystego nonsensu, a wychodzi od pewnych przesłanek umocowanych w rzeczywistości, w historii, w doświadczeniu osobistym, ale i wspólnoty, z której się wywodził. Można w pewnym stopniu zestawić go (i z pewnością bardzo by był rad z tego porównania!) z Gombrowiczem, wadzącym się z polskością, która uwiera, ale magnetyzuje i zniewala własną niezbywalną formą. Chcemy spojrzeć na twórczość autora nieśmiertelnego „Tanga” i zadać mu pytania o współczesność. Czy konwencja teatru absurdu, należąca już do historii literatury, nie zdążyła stracić swój egzystencjalny ładunek? Jak z perspektywy czasu prezentuje się uniwersalizm Mrożka i jego zmagania z polską i nowoczesną formą? Co jego groteska i humor mówią nam o późnej nowoczesności? Zachęcamy do udziału w debacie! Dofinansowane ze środków Narodowego Centrum Kultury w ramach programu "Kultura - Interwencje 2020"

„Wołyń” Wojciecha Smarzowskiego | rozmowa online - godz. 18:00

W kolejnej rozmowie z cyklu #ObrazyHistorii porozmawiamy o Zbrodni Wołyńskiej. Impulsem do dyskusji jest obchodzony 11 lipca Narodowy Dzień Pamięci Ofiar Ludobójstwa dokonanego przez ukraińskich nacjonalistów na obywatelach II RP. Gośćmi dr. Mateusza Wernera, filozofa kultury i filmoznawcy z Instytutu Pileckiego będą: prof. Grzegorz Motyka – historyk specjalizujący się w tematyce stosunków polsko-ukraińskich oraz prof. Piotr Kletowski – filmoznawca. Punktem wyjścia do dyskusji będzie film „Wołyń” w reżyserii Wojciecha Smarzowskiego. Film jest ogólnodostępny w internecie. W czasie rozmowy spróbujemy poruszyć m. in. takie problemy: Obraz konfliktów polsko-ukraińskich w polskim kinie. Miejsce „Wołynia” w twórczości Wojciecha Smarzowskiego. Czy „Wołyń” pomógł Polakom i Ukraińcom lepiej zrozumieć co się wydarzyło na Kresach w 1943? „Wołyń” a faktograficzne ustalenia badaczy. Będzie również szansa na zadawanie własnych pytań. Zapraszamy! Dyskusja odbędzie się w ramach cyklu #ObrazyHistorii. Znacie go z pokazów filmów o tematyce historycznej w kinie Elektronik. Teraz, w czasie epidemii, cykl powraca w zupełnie nowej odsłonie. W tej edycji skupimy się na filmach znanych oraz ogólnie dostępnych, by spojrzeć na nie świeżym okiem i odkryć nową perspektywę. https://www.facebook.com/events/2566459263668154/

NA ŻYWO Klub Ronina: Przegląd Tygodnia Antoniego Trzmiela i Marcina Palade, oraz kurator Barbara Nowak (poniedziałek od 19.00)

Powyborczy Przegląd Tygodnia Antoniego Trzmiela i Marcina Palade (od 19.00) Kurator Barbara Nowak: Czy prezydent jest w stanie skutecznie zadbać o bezpieczeństwo dzieci? (od ok. 20.00)

Między wolnością i posłuszeństwem. Relacja z dyskusji o książce Krzysztofa Dorosza i Bartosza Jastrzębskiego

Jak żyć chrześcijańskim życiem w gwałtownie laicyzującym się świecie? O co prosimy, gdy modlimy się o jedność chrześcijaństwa? Szereg wątpliwości i rozterek, ale także wiara w moc prawdy płynącej ze Słowa Bożego stoją u podstaw korespondencji Krzysztofa Dorosza i Bartosza Jastrzębskiego. Ich „Listy o wolności i posłuszeństwie” to dialog dwóch wierzących chrześcijan: katolika i protestanta.

We wtorek, 9 czerwca odbyła się internetowa premiera książki Krzysztofa Dorosza i Bartosza Jastrzębskiego Listy o wolności i posłuszeństwie, która ukazała się nakładem Teologii Politycznej i Państwowego Instytutu Wydawniczego. Gromadzi ona korespondencję prowadzoną przez dwóch myślicieli na łamach Teologii Politycznej. W premierowym spotkaniu z autorami wziął również udział ks. Jan Sochoń, autor przedmowy do książki. Debatę prowadziła Hanna Nowak z Teologii Politycznej.

Rozmowę rozpoczęło rozważanie o pojęciu nawrócenia, które nie jest wszak jednorazowym aktem, lecz powinno być stale odnawiane. Jak twierdzi ks. Sochoń, nie tyle jesteśmy chrześcijanami, lecz się nimi stajemy. – Nikt z nas nie może się pochwalić, że doskonale realizuje chrześcijański sposób życia. Przyczyna jest oczywista: jest nią ludzka przygodność, ograniczenie naszego poznania, podatność na ciosy grzechu. Dlatego słowo „nawrócenie” powinno rozbrzmiewać głośno wśród ludzi wierzących. Ja nawracam się każdego dnia. Taką perspektywę należy odnieść również do Kościoła – podkreślił ks. Sochoń. Bartosz Jastrzębski odniósł się do tej kwestii, dodając że właśnie na tym tle zawiązało się porozumienie między nim a jego korespondentem, które przezwyciężyło różnicę ich perspektyw i doświadczeń. – Nasza rozmowa, która toczyła się w tych listach, była przede wszystkim dialogiem o metanoi. Choć jesteśmy świadomi różnic, które nas dzielą, potrafiliśmy skupić się na tym, co w naszym doświadczeniu jest wspólne – wyjaśnił Jastrzębski. Krzysztof Dorosz zgodził się, że ta interpretacja nawrócenia jest wspólna dla wyznań chrześcijańskich. – Podkreślanie dynamiki wiary jest obecnie coraz bardziej powszechne. Można dostrzec to zarówno w teologii protestanckiej, katolickiej jak i prawosławnej, a także w judaizmie – zauważył. Dodał również, że od indywidualnego wysiłku i nawrócenia zależy los całego Kościoła. – Na nas, chrześcijanach, spoczywa odpowiedzialność za interpretowanie Słowa Bożego. I tylko według niego możemy reformować nasz Kościół – podkreślił. Na kartach Listów pojawia się często tęsknota za czasami, w których wiara i kultura były silnie ze sobą związane. Czy nie jest jednak prawdą to, co zauważył Romano Guardini, że w dzisiejszych czasach wiara jest przez to bardziej świadomą decyzją osobistą? – W dzisiejszych czasach wiara nie jest łatwiejsza, ale być może bardziej autentyczna. Taka jest wiara człowieka, który doszedł do niej swoim własnym wysiłkiem, który okupił drogę do wiary ciężką pracą, nierzadko cierpieniem – odpowiedział Krzysztof Dorosz. Jednocześnie przyznał, że wychowanie w wierze i środowisku chrześcijańskim jest bezcennym skarbem. Bartosz Jastrzębski zgodził się z tą interpretacją i przyznał, że jako osoba, która do wiary dochodziła stopniowo, tęskni za wiarą zakorzenioną dzięki chrześcijańskiemu wychowaniu i chrześcijańskiej kulturze. Dodał jednak, że procesy, których jesteśmy świadkami, nie doprowadzą do upadku chrześcijaństwa. – Powinniśmy się spodziewać, że wymiar ilościowy wspólnot chrześcijańskich będzie się zmniejszał, jednak możemy mieć nadzieję, że ich wiara będzie głębsza. Takich przykładów w historii Kościoła nie brakuje – podkreślił. Dodał również, że chrześcijaństwu nie grozi degradacja do poziomu subkultury albo rozproszenie w diasporę. – Nawet, jeśli w perspektywie kilkudziesięciu, może stu lat stracimy rozumienie istoty chrześcijaństwa, a kościoły opustoszeją, to jestem przekonany, że fundamenty okażą się trwalsze, niż mogą się wydawać – dodał. Według Christophera Dawsona największym wyzwaniem dla chrześcijaństwa jest dążenie do jedności. W jakim kierunku droga ta miałaby podążać? Zdaniem ks. Sochonia, dążenie do jedności charakteryzuje całe ludzkie życie w wielu podstawowych wymiarach. – Jedność zakłada jednak zawsze różnorodność. Wymaga wyrzeczenia się przemocy i otwarcia się na duchowe bogactwo. Bóg nie potrzebuje, by chroniła go ludzka przemoc – przekonywał. Dodał jednak, że konieczność poszukiwania ziaren prawdy w różnych tradycjach nie powinna przesłonić faktu, że nawet najbogatszy i najdoskonalszy dialog nie zastąpi prawdy, której źródłem jest Chrystus. Krzysztof Dorosz przyznał, że w dążeniu do jedności chrześcijańskiej nie chodzi tylko o uzgadnianie prawd wiary. – Ważne jest po prostu bycie razem. Słuchałem kiedyś wykładu o ekumenizmie, zakończonego słowami: to, co Kościoły uzgadniają ze sobą, jest bardzo ważne, ale proszę nie zapominać o wypiciu razem herbaty – powiedział. Uzupełnił, że kwestie dotyczące prawd wiary są szalenie trudne, być może przekraczające ludzkie możliwości. – Ostatecznie pozostaje to w gestii Ducha Świętego – podsumował Krzysztof Dorosz. Tekst: Mikołaj Rajkowski 

Prof. Zbigniew Stawrowski: O czym naprawdę są te wybory

"Głosujemy w gruncie rzeczy nad tym, czy rząd Zjednoczonej Prawicy przez najbliższe trzy lata znajdzie w urzędującym prezydencie wsparcie – nawet jeśli w szczegółowych kwestiach okaże się on wobec rządu krytyczny, czy też prezydent będzie kimś, kto nieustannie – mówiąc kolokwialnie – będzie rządowi wkładał kij w szprychy. Ta druga możliwość – w sytuacji wciąż niewygasłej pandemii i konieczności zmierzenia się z jej ekonomicznym i społecznymi skutkami – wydaje się dla samego istnienia naszej wspólnoty szalenie niebezpieczna. I to zarówno ze względu wewnętrznych: blokowania możliwości skutecznego zarządzania państwem, jak i jeszcze bardziej ze względów zewnętrznych". - uważa prof. Zbigniew Stawrowski




Prof. Zbigniew Stawrowski - filozof polityki, wykładowca UKSW, autor książek: "Prawo naturalne a ład polityczny" (2006), "Niemoralna demokracja" (2008), "Solidarność znaczy więź" (2010), "Wokół idei wspólnoty" (2012), "Budowanie na piasku. Szkice o III Rzeczypospolitej" (2014) w rozmowie z Jakubem Kozłowskim.



"Jednym z najważniejszych kryteriów oceny każdej osoby i to nie tylko w polityce, jest jej wiarygodność – a o tym świadczy trwałość przekonań, konsekwencja i spójność przekazu oraz zgodność słów z czynami". - mówił profesor.

Relacja: Bernard.

Jestem Polakiem – więc mam obowiązki polskie:

są one tym większe i tym silniej się do nich poczuwam,

im wyższy przedstawiam typ człowieka 

Obowiązki, o których pisał Roman Dmowski w „Myślach Nowoczesnego Polaka”, przybierają w różnych czasach różnorodne formy. Nasi przodkowie walczyli o niepodległą Polskę składając często daninę krwi. Inni spełniali patriotyczne powinności pracując nad umacnianiem narodowej wspólnoty, broniąc jej tożsamości i tradycji. Dzisiaj, w czasach politycznych i kulturowych przełomów, naszym osobistym i zbiorowym obowiązkiem staje się odpowiedzialne i roztropne głosowanie. Wobec dynamiki przemian współczesnego świata w dniu 12 lipca dokonamy wyboru drogi, którą Polska podążać będzie nie tylko przez okres następnej prezydenckiej kadencji, lecz być może przez życie nasze
i kolejnych pokoleń. Dokonamy wyboru (lub z powodu bierności ktoś za nas go uczyni) między politykami, z których jeden usiłuje realizować wizję Polski suwerennej, bezpiecznej
i sprawiedliwej, opartej na tradycji i polskich dokonaniach, drugi zaś klucząc w otoczeniu gwiaździstych i tęczowych flag przedstawia pożytki sfederalizowanej Europy, w której państwo narodowe jest złem, a agresywne mniejszości stają się instrumentem ideologicznego terroru i społecznej inżynierii.

Bardzo różny jest stosunek obu kandydatów do przeszłości, polityki historycznej
i polskiej tożsamości. Po 2015 roku w Polsce wiele się zmieniło. Minęła epoka oficjalnych profanacji narodowych symboli, epoka różowych flag i orła z czekolady. Minął czas bezrozumnych prób odsłaniania najeżonego bagnetami monumentu bolszewików, brutalnego pacyfikowania Marszu Niepodległości, budkowych prowokacji, straszenia „polskim faszystami” i gorliwego przepraszania świata za niepopełnione winy. Z większym lub mniejszym powodzeniem ten frontalny atak na prawdę  i wartości bliskie zdecydowanej większości Polaków został powstrzymany.    

W sposób godny i odpowiedzialny zaczęła być realizowana polityka orderowa symbolizująca wektor tej zmiany. Andrzej Duda wyróżnia najwyższymi polskimi odznaczeniami zarówno współczesnych nam bohaterów, jak np. Władysława Siemaszko odkrywającego prawdę o ukraińskim ludobójstwie na Wołyniu, czy Kornela Morawieckiego, przywódcę bezkompromisowo antykomunistycznej Solidarności Walczącej, jak i nadrabia historyczne zaległości honorując pośmiertnie Orderem Orła Białego Romana Dmowskiego, Zofię Kossak-Szczucką czy abp. Antoniego Baraniaka. Warto pamiętać o zaangażowaniu Prezydenta w przywracanie pamięci o „Żołnierzach Wyklętych”, także o szkalowanych przez lata żołnierzach Narodowych Sił Zbrojnych. Przypomnijmy sobie jego aktywny udział
w wielkich patriotycznych manifestacjach, jakimi były pogrzeby odnalezionych szczątków Łupaszki, Inki czy Zagończyka. Przypomnijmy wreszcie słowa, wypowiedziane podczas obchodów 80. rocznic wybuchu II wojny światowej, pierwszego transportu polskich więźniów do KL Auschwitz, czy podczas konferencji przed Białym Domem. Była w nich prawdziwie dumna, wolna Polska.

Dzięki współpracy Prezydenta i rządu, po dekadach niechęci ze strony kolejnych władz III RP powracamy wreszcie do bogatego dorobku obozu narodowego. Endeckie
i chrześcijańsko-demokratyczne tradycje krzewić będzie Instytut Dziedzictwa Myśli Narodowej im. Romana Dmowskiego i Ignacego Jana Paderewskiego – pierwsza taka państwowa instytucja kultury.

Spójrzmy dla odmiany na politykę historyczną prowadzoną przez kontrkandydata oraz jego ekipę rządzącą w stołecznym samorządzie, która staje w obronie komunistycznych patronów ulic i konsekwentnie odmawia prawa do upamiętnienia polskich patriotów.
Do rangi symbolu urasta fakt, że w roku 100-lecia Bitwy Warszawskiej drużyna Rafała Trzaskowskiego odrzuca petycję mieszkańców w sprawie budowy pomnika gen. Tadeusza Rozwadowskiego – obrońcy Warszawy przed bolszewikami i jednocześnie zażarcie broni ulicy Józefa Lewartowskiego – kolaboranta Lenina, który tworzył okupacyjną administrację podczas napaści Armii Czerwonej na Polskę.

Z podobną konsekwencją wysiłki obecnego włodarza Warszawy i jego otoczenia koncentrują się na wspieraniu skrajnie lewicowych ideologii oraz dotowaniu agresywnej
i prymitywnej „kultury”, obrażającej nie tylko uczucia katolików, lecz także poczucie smaku. Odmowie uhonorowania 40. rocznicy przełomowej pielgrzymki św. Jana Pawła II
do Ojczyzny towarzyszyło wystawienie bluźnierczej „Klątwy” i decyzja o pozbawianiu środków z budżetu miasta tych instytucji, którym nasz Papież patronuje.

Szeroko rozumiany obóz patriotyczny, pomimo podziałów i wzajemnych krzywd, musi w obecnym starciu cywilizacji zjednoczyć siły przy urzędującym Prezydencie Rzeczypospolitej i dostrzec w tym wyborze „obowiązek polski”. Nie wymaga to od nas daru krwi składanego przez pokolenia przodków, lecz jedynie rozwagi, wyobraźni
i odpowiedzialności. Wzywamy do tego obowiązku każdego, a przede wszystkim wyborców Krzysztofa Bosaka, Szymona Hołowni, Marka Jakubiaka, Władysława Kosiniaka-Kamysza, Mirosława Piotrowskiego i Stanisława Żółtka, a także wszystkich, którzy nie uczestniczyli
w I turze, a dla których Polska niepodległa, wolna i bezpieczna pozostaje wartością.

Możemy, a nawet powinniśmy być krytyczni wobec polityków. To nasze święte prawo. Czasem uważamy, że Prezydent Andrzej Duda mógłby niektóre problemy rozwiązywać sprawniej lub inaczej. Zadbajmy zatem o to, by w trakcie drugiej kadencji mógł nas reprezentować skuteczniej. Jedno jest bowiem pewne: alternatywa oznacza przyspieszoną destrukcję przywracanej z trudem suwerenności, prowadzi do pogłębienia społecznych podziałów i nie spełni żadnego z oczekiwań środowisk patriotycznych, konserwatywnych i narodowo-chrześcijańskich. Wybór Andrzeja Dudy stwarza szansę na ich realizację.  

Polski dziś nie stać na to, aby z tej szansy nie skorzystać!

Apel podpisali:

●  Marian Barański - prawnik, współtwórca Ligi Narodowo-Demokratycznej, założyciel pierwszych polskich ruchów pro-life 

●  prof. Jacek Bartyzel - politolog, nauczyciel akademicki, działacz opozycji antykomunistycznej 

●  Jan Budziaszek - muzyk, autor książek

●  dr hab. Sławomir Cenckiewicz - historyk, profesor Akademii Sztuki Wojennej 

●  prof. Marek J. Chodakiewicz - historyk

●  Michał Chorosiński - aktor 

●  Sylwester Chruszcz - b. poseł Ligi Polskich Rodzin

●  dr Bożena Cząstka-Szymon - językoznawca

●  dr Michał Drozdek - socjolog zarządzania, prezes Fundacji SPES

●  Andrzej Dubiel - menedżer kultury, prezes Stowarzyszenia Muza Dei

●  Przemysław Górny - założyciel i przywódca Ligi Narodowo- Demokratycznej, więzień polityczny PRL

●  Marek Jakubiak - przedsiębiorca, b. poseł i kandydat na Prezydenta RP, założyciel Federacji dla Rzeczypospolitej 

●  dr Dariusz Jarosiński - działacz opozycji antykomunistycznej, publicysta, b. redaktor naczelny miesięcznika "Debata"

●  dr hab. Krzysztof Kaczmarski - historyk obozu narodowego

●  Sławomir Karpiński - działacz opozycji antykomunistycznej, prezes Stowarzyszenia 13 grudnia, przewodniczący Mazowieckiej Rady Konsultacyjnej ds. Działaczy Opozycji i Osób Represjonowanych

●  dr Marek Kawa - amerykanista i wykładowca akademicki, samorządowiec, b. poseł Ligi Polskich Rodzin

●  prof. Krzysztof Kawalec - historyk obozu narodowego

●  dr Krzysztof Kawęcki - prezes Stowarzyszenia Wiara i Czyn

●  Bogusław Kiernicki - prezes Fundacji św. Benedykta

●  Janina Bożenna Korzińska - działaczka społeczna

●  Dariusz Kowalski - aktor

●  prof. Zbigniew Krysiak - ekonomista, prezes Instytut Mysli Schumana

●  prof. Grzegorz Kucharczyk - historyk

●  prof. Tadeusz Kulik - wiceprezes Diecezjalnego Instytutu Akcji Katolickiej Archidiecezji Warszawskiej

●  dr Ewa Kurek - historyk

●  Paweł Kurtyka - architekt, prezes Fundacji im. Janusza Kurtyki

●  Lech Łuczyński - prezes Fundacji Życie i Rodzina

●  Piotr Mazurek - b. wiceprezes Stowarzyszenia KoLiber, inicjator akcji „Goń z pomnika bolszewika”, radny Warszawy

●  prof. Stanisław Mikołajczak - filolog, wykładowca akademicki, przewodniczący Akademickiego Klubu Obywatelskiego w Poznaniu

●  dr Wojciech Muszyński - historyk obozu narodowego

●  Mariusz Patey - prezes Ośrodka Myśli im. Romana Rybarskiego

●  prof. Mieczysław Ryba - historyk, nauczyciel akademicki, prezes Klubu Inteligencji Katolickiej im. prof. Czesława Strzeszewskiego w Lublinie

●  Lidia Sankowska-Grabczuk - Instytut Chrześcijańsko-Narodowy im. prof. Wiesława Chrzanowskiego

●  Danuta Skalska - prezes Towarzystwa Miłośników Lwowa w Bytomiu

●  Jan Skalski - prezes Światowego Kongresu Kresowian

●  Norbert Smoła Smoliński - muzyk, wokalista zespołu Contra Mundum

●  Grażyna Soja - Solidarność Polskich Rodzin

●  o. Bronisław Sroka SJ - działacz opozycji antykomunistycznej, więzień PRL, członek Komitetu Obrony Dobrego Imienia Polski i Polaków

●  Grzegorz Strzemecki - Obywatelska Inicjatywa Rodzin, wiceprezes Stowarzyszenia Rodzin Wielodzietnych

●  Ewa Szakalicka - działaczka kresowa, reżyser-dokumentalista, autorka filmu o kpt. R. Rajsie "Burym

●  dr Krzysztof Tenerowicz - ekonomista i dziennikarz, pomysłodawca Akademii Patriotyzmu

●  dr Wojciech Terlikowski - ekonom Ruchu Światło-Życie

●  dr Wojciech Turek - historyk i publicysta, działacz opozycji antykomunistycznej

●  Ryszard Walczak - współinicjator budowy pomnika R. Dmowskiego w Warszawie, przewodniczący Ogólnopolskiego Komitetu Pamięci bł. ks. Jerzego Popiełuszki

●  dr Paweł Piotr Warot - historyk i publicysta 

●  Waldemar Wasiewicz - prezes Stowarzyszenia Rodzin Wielodzietnych Warszawy i Mazowsza

● Grażyna Wasilewska-Miernicka - wiceprezes Stronnictwa Pracy

●  Krzysztof  Wojciechowski - reżyser i scenarzysta

●  dr Paweł Wosicki - prezes Fundacji Głos dla Życia

●  dr Robert Wyszyński - socjolog,  nauczyciel akademicki, b. dyrektor Instytut Kresowego, członek zarządu Związku Repatriantów

●  prof. Stefan Zawadzki - historyk, wiceprzewodniczący Akademickiego Klubu Obywatelskiego w Poznaniu

●  prof. Jan Żaryn - historyk, nauczyciel akademicki, dyrektor Instytutu Dziedzictwa Myśli Narodowej im. R. Dmowskiego i I. J. Paderewskiego

APEL WYBORCZY środowisk niepodległościowych, narodowych i chrześcijańskich do polskich patriotów

Jestem Polakiem – więc mam obowiązki polskie:

są one tym większe i tym silniej się do nich poczuwam,

im wyższy przedstawiam typ człowieka 

Szeroko rozumiany obóz patriotyczny, pomimo podziałów i wzajemnych krzywd, musi w obecnym starciu cywilizacji zjednoczyć siły przy urzędującym Prezydencie Rzeczypospolitej i dostrzec w tym wyborze „obowiązek polski”.

Jestem Polakiem – więc mam obowiązki polskie:

są one tym większe i tym silniej się do nich poczuwam,

im wyższy przedstawiam typ człowieka 

Obowiązki, o których pisał Roman Dmowski w „Myślach Nowoczesnego Polaka”, przybierają w różnych czasach różnorodne formy. Nasi przodkowie walczyli o niepodległą Polskę składając często daninę krwi. Inni spełniali patriotyczne powinności pracując nad umacnianiem narodowej wspólnoty, broniąc jej tożsamości i tradycji. Dzisiaj, w czasach politycznych i kulturowych przełomów, naszym osobistym i zbiorowym obowiązkiem staje się odpowiedzialne i roztropne głosowanie. Wobec dynamiki przemian współczesnego świata w dniu 12 lipca dokonamy wyboru drogi, którą Polska podążać będzie nie tylko przez okres następnej prezydenckiej kadencji, lecz być może przez życie nasze
i kolejnych pokoleń. Dokonamy wyboru (lub z powodu bierności ktoś za nas go uczyni) między politykami, z których jeden usiłuje realizować wizję Polski suwerennej, bezpiecznej i sprawiedliwej, opartej na tradycji i polskich dokonaniach, drugi zaś klucząc w otoczeniu gwiaździstych i tęczowych flag przedstawia pożytki sfederalizowanej Europy, w której państwo narodowe jest złem, a agresywne mniejszości stają się instrumentem ideologicznego terroru i społecznej inżynierii.

Bardzo różny jest stosunek obu kandydatów do przeszłości, polityki historycznej
i polskiej tożsamości. Po 2015 roku w Polsce wiele się zmieniło. Minęła epoka oficjalnych profanacji narodowych symboli, epoka różowych flag i orła z czekolady. Minął czas bezrozumnych prób odsłaniania najeżonego bagnetami monumentu bolszewików, brutalnego pacyfikowania Marszu Niepodległości, budkowych prowokacji, straszenia „polskim faszystami” i gorliwego przepraszania świata za niepopełnione winy. Z większym lub mniejszym powodzeniem ten frontalny atak na prawdę  i wartości bliskie zdecydowanej większości Polaków został powstrzymany.    

W sposób godny i odpowiedzialny zaczęła być realizowana polityka orderowa symbolizująca wektor tej zmiany. Andrzej Duda wyróżnia najwyższymi polskimi odznaczeniami zarówno współczesnych nam bohaterów, jak np. Władysława Siemaszko odkrywającego prawdę o ukraińskim ludobójstwie na Wołyniu, czy Kornela Morawieckiego, przywódcę bezkompromisowo antykomunistycznej Solidarności Walczącej, jak i nadrabia historyczne zaległości honorując pośmiertnie Orderem Orła Białego Romana Dmowskiego, Zofię Kossak-Szczucką czy abp. Antoniego Baraniaka. Warto pamiętać o zaangażowaniu Prezydenta w przywracanie pamięci o „Żołnierzach Wyklętych”, także o szkalowanych przez lata żołnierzach Narodowych Sił Zbrojnych. Przypomnijmy sobie jego aktywny udział w wielkich patriotycznych manifestacjach, jakimi były pogrzeby odnalezionych szczątków Łupaszki, Inki czy Zagończyka. Przypomnijmy wreszcie słowa, wypowiedziane podczas obchodów 80. rocznic wybuchu II wojny światowej, pierwszego transportu polskich więźniów do KL Auschwitz, czy podczas konferencji przed Białym Domem. Była w nich prawdziwie dumna, wolna Polska.

Dzięki współpracy Prezydenta i rządu, po dekadach niechęci ze strony kolejnych władz III RP powracamy wreszcie do bogatego dorobku obozu narodowego. Endeckie i chrześcijańsko-demokratyczne tradycje krzewić będzie Instytut Dziedzictwa Myśli Narodowej im. Romana Dmowskiego i Ignacego Jana Paderewskiego – pierwsza taka państwowa instytucja kultury.

Spójrzmy dla odmiany na politykę historyczną prowadzoną przez kontrkandydata oraz jego ekipę rządzącą w stołecznym samorządzie, która staje w obronie komunistycznych patronów ulic i konsekwentnie odmawia prawa do upamiętnienia polskich patriotów.
Do rangi symbolu urasta fakt, że w roku 100-lecia Bitwy Warszawskiej drużyna Rafała Trzaskowskiego odrzuca petycję mieszkańców w sprawie budowy pomnika gen. Tadeusza Rozwadowskiego – obrońcy Warszawy przed bolszewikami i jednocześnie zażarcie broni ulicy Józefa Lewartowskiego – kolaboranta Lenina, który tworzył okupacyjną administrację podczas napaści Armii Czerwonej na Polskę.

Z podobną konsekwencją wysiłki obecnego włodarza Warszawy i jego otoczenia koncentrują się na wspieraniu skrajnie lewicowych ideologii oraz dotowaniu agresywnej i prymitywnej „kultury”, obrażającej nie tylko uczucia katolików, lecz także poczucie smaku. Odmowie uhonorowania 40. rocznicy przełomowej pielgrzymki św. Jana Pawła II do Ojczyzny towarzyszyło wystawienie bluźnierczej „Klątwy” i decyzja o pozbawianiu środków z budżetu miasta tych instytucji, którym nasz Papież patronuje.

Szeroko rozumiany obóz patriotyczny, pomimo podziałów i wzajemnych krzywd, musi w obecnym starciu cywilizacji zjednoczyć siły przy urzędującym Prezydencie Rzeczypospolitej i dostrzec w tym wyborze „obowiązek polski”. Nie wymaga to od nas daru krwi składanego przez pokolenia przodków, lecz jedynie rozwagi, wyobraźni i odpowiedzialności. Wzywamy do tego obowiązku każdego, a przede wszystkim wyborców Krzysztofa Bosaka, Szymona Hołowni, Marka Jakubiaka, Władysława Kosiniaka-Kamysza, Mirosława Piotrowskiego i Stanisława Żółtka, a także wszystkich, którzy nie uczestniczyli w I turze, a dla których Polska niepodległa, wolna i bezpieczna pozostaje wartością.

Możemy, a nawet powinniśmy być krytyczni wobec polityków. To nasze święte prawo. Czasem uważamy, że Prezydent Andrzej Duda mógłby niektóre problemy rozwiązywać sprawniej lub inaczej. Zadbajmy zatem o to, by w trakcie drugiej kadencji mógł nas reprezentować skuteczniej. Jedno jest bowiem pewne: alternatywa oznacza przyspieszoną destrukcję przywracanej z trudem suwerenności, prowadzi do pogłębienia społecznych podziałów i nie spełni żadnego z oczekiwań środowisk patriotycznych, konserwatywnych i narodowo-chrześcijańskich. Wybór Andrzeja Dudy stwarza szansę na ich realizację.  

Polski dziś nie stać na to, aby z tej szansy nie skorzystać!

Apel podpisali:

●  Marian Barański - prawnik, współtwórca Ligi Narodowo-Demokratycznej, założyciel pierwszych polskich ruchów pro-life 

●  prof. Jacek Bartyzel - politolog, nauczyciel akademicki, działacz opozycji antykomunistycznej 

●  Jan Budziaszek - muzyk, autor książek

●  dr hab. Sławomir Cenckiewicz - historyk, profesor Akademii Sztuki Wojennej 

●  prof. Marek J. Chodakiewicz - historyk

●  Michał Chorosiński - aktor 

●  Sylwester Chruszcz - b. poseł Ligi Polskich Rodzin

●  dr Bożena Cząstka-Szymon - językoznawca

●  dr Michał Drozdek - socjolog zarządzania, prezes Fundacji SPES

●  Andrzej Dubiel - menedżer kultury, prezes Stowarzyszenia Muza Dei

●  Przemysław Górny - założyciel i przywódca Ligi Narodowo- Demokratycznej, więzień polityczny PRL

●  Marek Jakubiak - przedsiębiorca, b. poseł i kandydat na Prezydenta RP, założyciel Federacji dla Rzeczypospolitej 

●  dr Dariusz Jarosiński - działacz opozycji antykomunistycznej, publicysta, b. redaktor naczelny miesięcznika "Debata"

●  dr hab. Krzysztof Kaczmarski - historyk obozu narodowego

●  Sławomir Karpiński - działacz opozycji antykomunistycznej, prezes Stowarzyszenia 13 grudnia, przewodniczący Mazowieckiej Rady Konsultacyjnej ds. Działaczy Opozycji i Osób Represjonowanych

●  dr Marek Kawa - amerykanista i wykładowca akademicki, samorządowiec, b. poseł Ligi Polskich Rodzin

●  prof. Krzysztof Kawalec - historyk obozu narodowego

●  dr Krzysztof Kawęcki - prezes Stowarzyszenia Wiara i Czyn

●  Bogusław Kiernicki - prezes Fundacji św. Benedykta

●  Janina Bożenna Korzińska - działaczka społeczna

●  Dariusz Kowalski - aktor

●  prof. Zbigniew Krysiak - ekonomista, prezes Instytut Mysli Schumana

●  prof. Grzegorz Kucharczyk - historyk

●  prof. Tadeusz Kulik - wiceprezes Diecezjalnego Instytutu Akcji Katolickiej Archidiecezji Warszawskiej

●  dr Ewa Kurek - historyk

●  Paweł Kurtyka - architekt, prezes Fundacji im. Janusza Kurtyki

●  Lech Łuczyński - prezes Fundacji Życie i Rodzina

●  Piotr Mazurek - b. wiceprezes Stowarzyszenia KoLiber, inicjator akcji „Goń z pomnika bolszewika”, radny Warszawy

●  prof. Stanisław Mikołajczak - filolog, wykładowca akademicki, przewodniczący Akademickiego Klubu Obywatelskiego w Poznaniu

●  dr Wojciech Muszyński - historyk obozu narodowego

●  Mariusz Patey - prezes Ośrodka Myśli im. Romana Rybarskiego

●  prof. Mieczysław Ryba - historyk, nauczyciel akademicki, prezes Klubu Inteligencji Katolickiej im. prof. Czesława Strzeszewskiego w Lublinie

●  Lidia Sankowska-Grabczuk - Instytut Chrześcijańsko-Narodowy im. prof. Wiesława Chrzanowskiego

●  Danuta Skalska - prezes Towarzystwa Miłośników Lwowa w Bytomiu

●  Jan Skalski - prezes Światowego Kongresu Kresowian

●  Norbert Smoła Smoliński - muzyk, wokalista zespołu Contra Mundum

●  Grażyna Soja - Solidarność Polskich Rodzin

●  o. Bronisław Sroka SJ - działacz opozycji antykomunistycznej, więzień PRL, członek Komitetu Obrony Dobrego Imienia Polski i Polaków

●  Grzegorz Strzemecki - Obywatelska Inicjatywa Rodzin, wiceprezes Stowarzyszenia Rodzin Wielodzietnych

●  Ewa Szakalicka - działaczka kresowa, reżyser-dokumentalista, autorka filmu o kpt. R. Rajsie "Burym

●  dr Krzysztof Tenerowicz - ekonomista i dziennikarz, pomysłodawca Akademii Patriotyzmu

●  dr Wojciech Terlikowski - ekonom Ruchu Światło-Życie

●  dr Wojciech Turek - historyk i publicysta, działacz opozycji antykomunistycznej

●  Ryszard Walczak - współinicjator budowy pomnika R. Dmowskiego w Warszawie, przewodniczący Ogólnopolskiego Komitetu Pamięci bł. ks. Jerzego Popiełuszki

●  dr Paweł Piotr Warot - historyk i publicysta 

●  Waldemar Wasiewicz - prezes Stowarzyszenia Rodzin Wielodzietnych Warszawy i Mazowsza

● Grażyna Wasilewska-Miernicka - wiceprezes Stronnictwa Pracy

●  Krzysztof  Wojciechowski - reżyser i scenarzysta

●  dr Paweł Wosicki - prezes Fundacji Głos dla Życia

●  dr Robert Wyszyński - socjolog,  nauczyciel akademicki, b. dyrektor Instytut Kresowego, członek zarządu Związku Repatriantów

●  prof. Stefan Zawadzki - historyk, wiceprzewodniczący Akademickiego Klubu Obywatelskiego w Poznaniu

●  prof. Jan Żaryn - historyk, nauczyciel akademicki, dyrektor Instytutu Dziedzictwa Myśli Narodowej im. R. Dmowskiego i I. J. Paderewskiego

NA ŻYWO Klub Ronina: Zagraniczny Przegląd Tygodnia - Aleksandra Rybińska, oraz Chiny w świecie Covid - Radosław Pyffel

Zagraniczny Przegląd Tygodnia Aleksandry Rybińskiej (pon. godz. 19:00)


Chiny w świecie Covid - Radosław Pyffel (pon. godz. 20:00)