Przeglądem tygodnia w Klubie Ronina dowodził Łukasz Warzecha a towarzyszyli mu dwaj Piotrowie - Gociek i Skwieciński. Dominującym tematem była wojna na Ukrainie i kwestia bezpieczeństwa Polski (tzw. "Szpica"), ale publicyści poświęcili też trochę czasu sytuacji w Polsce po wyjeździe Donalda Tuska do Brukseli i tzw. efektowi jego imienia.
Odnosząc się do szczytu NATO w Newport Łukasz Warzecha zauważył, że „narracja sukcesu wcale nie jest taka intensywna, raczej mam wrażenie, że jest dosyć umiarkowana.”
Piotr Skwieciński odpowiadając na pytanie, czy po szczycie czuje się bezpiecznie, odpowiedział, że „może nie, ale z drugiej strony też nie czułem się przesadnie w niebezpieczeństwie przedtem, tzn. nie wydaje mi się, żeby Polsce zagrażało w tym momencie bezpośrednie niebezpieczeństwo ze strony Rosji, co nie oznacza, żeby takie niebezpieczeństwo nie zagrażało krajom poradzieckim, które są bardziej w bezpośredniej sferze zainteresowania Rosji i są w oczywisty sposób pierwszym kandydatem dla jej ekspansji.”
Natomiast krok, które został zrobiony w Newport (Szpica) zdaniem Skwiecińskiego jest krokiem w dobrą stronę, choć jest niewystarczający. „Szpica” zdaniem publicysty, nie jest przygotowywaniem do pełnoskalowej wojny z Rosją, a tylko ma stanowić reakcję na okoliczność wojny hybrydalnej, wojny zielonych ludzików, np. w krajach bałtyckich.
Piotr Gociek, zastanawiając się nad możliwymi scenariuszami dalszego przebiegu agresji Rosji na Ukrainę, a zwłaszcza nad możliwością przekształcenia się wojny w Donbasie w wojnę o niepodległość całej Ukrainy, powiedział: „szczególnie jeżeli wydarzy się rzecz, której nie życzę Ukrainie, ale życzę Rosji - tzn. żeby wojna o Donbas przekształciła się w wielką wojnę ojczyźnianą dla Ukrainy. Nie życzę tego Ukrainie, bo wiem jaki byłby to straszliwy wysiłek, i jaka danina krwi musiałaby zostać zapłacona za to, żeby utrzymać niepodległość, ale życzę serdecznie tego Rosji, ponieważ jej się za tę awanturę w Donbasie coś takiego należy, tzn. taka Czeczenia razy 68, której nie da się spacyfikować i która z imperium wygra.”
Gociek pytał też, a jest to kluczowe pytanie dla takich krajów jak Polska, Estonia, Łotwa, ile jest wart podpis prezydenta Stanów Zjednoczonych (taki podpis widnieje na porozumieniu budapesztańskim z 1994 roku gwarantującym Ukrainie integralność w zamian za wyrzeczenie się broni jądrowej).
„To jest dokładnie taki sam podpis prezydenta Stanów Zjednoczonych, jak podpis prezydenta Stanów Zjednoczonych gwarantujący krajom należącym do NATO, że Sojusz będzie w razie czego występował w ich obronie. Zadaję proste pytanie - w jakich warunkach podpis prezydenta jest coś warty, a w jakich jest nic niewarty?”
Zdaniem Piotra Skwiecińskiego przyjęcie przez Poroszenkę „rozejmu” będącego częściową, tymczasową kapitulacją świadczy o wyczerpywaniu się możliwości Ukrainy i o słabości państwa ukraińskiego, zwłaszcza jeśli chodzi o liczbę żołnierzy: „Ten 45 milionowy naród zużył już praktycznie w tej wojnie w Donbasie to co mógł zużyć w sensie ludzkim.”
Gwardia Narodowa to za mało i Ukraina odczuwa fizyczny brak wojska by łatać dziury na froncie. „Ukraiński zryw patriotyczny okazał się niewystarczająco powszechny i niewystarczająco silny, żeby w sensie ilości wypełnić szeregi armii.”
Zdaniem Piotra Goćka mimo wszystko patriotyczne wzmożenie na Ukrainie ciągle trwa, choć „moment jest krytyczny, bo zaczęły pojawiać się opinie, że wojna jest już przegrana, a ostatnim akordem tej kapitulacji będzie klęska Mariupola. [...] Ta nowa tożsamość, która wykuwa się za naszą wschodnią granicą jest wściekle antyrosyjska. Teraz jest pytanie na ile Ukraińcom wystarczy determinacji.”
Przechodząc do tematów krajowych Łukasz Warzecha pytał o „szefę rządu”: „Dlaczego Ewa Kopacz? Dlaczego Donald Tusk stawia na czele rządu konia Incitatusa”? Zwłaszcza, że jest ona słaba PRowo, co dotychczas zawsze było kluczowe dla Platformy. Czy dlatego, że jak powiedział Piotr Skwieciński „bo ten koń nie wierzgnie"?
Zdaniem publicystów będą teraz trzy ośrodki obecnej władzy: Tusk w Brukseli, Kopacz i Komorowski. Powstaje też pytanie czy Ewa Kopacz będzie w stanie prowadzić walkę na trzech frontach - z opozycją, baronami z Platformy i z „chciwym koalicjantem”? Czy będzie w stanie obronić miejsce szefa partii i premiera, czy też zostanie wykończona w ciągu pół roku? Dlatego też rosnący chaos w Platformie i konflikt z opozycją będą powodowały, zdaniem publicystów, wzrost pozycji prezydenta Komorowskiego, a obecnie rządzących przed ostatecznym rzuceniem się sobie do gardeł może powstrzymywać i jednoczyć strach przed Prawem i Sprawiedliwością i konsekwencjami oddania władzy.
Piotr Skwieciński: „Jeśli po wyborach 2015 roku władzę przejąłby PiS, to przejmie państwo w niepomiernie jeszcze gorszym stanie niż w tej chwili.”
Wśród możliwych scenariuszy pojawił się też taki, że Tusk chce wrócić po 2,5 rocznej kadencji w Brukseli np. w czasie rządów PiS atakowanych przez media równie mocno jak w latach 2006-2007, jako wybawca Platformy.
„Efekt Tuska” zdaniem publicystów jest, choć jest mocno przereklamowany (wyniki wyborów uzupełniających), natomiast Tusk w Brukseli może być dobrą wymówką dla rozczarowanych i zdezorientowanych wyborców Platformy, by jeszcze raz na nią zagłosować.
Piotr Gociek: „Jestem w stanie sobie wyobrazić wielomiesięczny cyrk jaki zafundują nam tzw. mainstreamowe media, które każde otwarcie koperty przez Donalda Tuska z informacją o tym, że wyznaczono termin szczytu trzecich zastępców drugich ministrów krajów Unii Europejskiej będą prezentować jako epokowe osiągnięcia polskiej dyplomacji i geniuszu Donalda Tuska osobiście. Będziemy nieustannie bombardowani reportażami jak on ciężko pracuje.”
Sz-pic-a na wodę fotomontaż, ile rzeczy niemożliwych wydarzyło się od jesieni poprzedniego roku, czy warto uczyć się strzelać, co porabia Grabarczyk i jego "spółdzielnia" w filmie poniżej
Relacja: Bernard i Margotte
Więcej zdjęć: https://www.flickr.com/photos/55306383@N03/sets/72157647374467922/
