Przegląd tygodnia w Klubie Ronina poprowadził Rafał Ziemkiewicz, a towarzyszyli mu publicyści-poeci Ryszard Makowski i Marcin Wolski. Dyskutowano o hołdach składanych Jaruzelskiemu, wyborach w Elblągu, oraz o „manipulatorach i oszustach” z TVNu.
„Bojowy” generał
Pierwszym tematem poruszonym przez Rafała Ziemkiewicza i jego gości była feta ku czci Wojciecha Jaruzelskiego, która odbyła się w Hotelu Hyatt. Ziemkiewicz przytoczył pełne niekonsekwencji wypowiedzi salonowych publicystów, dla których Jaruzelski z jednej strony jest prawdziwym patriotą, a z drugiej protoplastą Jarosława Kaczyńskiego - dyktatora. Przypomniano też biografię „bojowego” generała – od stalinizmu, poprzez antysemickie czystki w LWP, prowokację w grudniu 70 roku, udział Jaruzelskiego w grupie Moczara, aż po stan wojenny i rok 89.
Ryszard Makowski: „Wyciągając czołgi na ulice, wystawiając wojsko w 1981 roku nie wiedział, ilu Polaków będzie musiał zabić. Teraz to wiemy, ale 12, 13, 14 grudnia do 16, kiedy strzelali w kopalni „Wujek”, nie wiedzieli, ilu będą musieli zabić Polaków i na to się zdecydowali. [...] Dla mnie jest przerażające, że dożyliśmy takiej Polski, kiedy tacy ludzie nam się śmieją w nos, robią sobie urodziny Jaruzelskiego, a wielu, którzy stracili zdrowie w stanie wojennym, którzy byli prześladowani, żyje z emerytury 1200 zł, a ubecja ma emerytury po 5 tysięcy, pan generał ma 8 tysięcy, to jest przerażająca konkluzja.”
Odnosząc się do biografii Jaruzelskiego, Marcin Wolski spuentował: „Jaruzelski na dzień 13 grudnia pracował całe lata. Poświęcił wszystko prąc dosłownie po trupach.”
Rafał Ziemkiewicz zastanawiał się, kim byłby Adam Michnik, gdyby w 81 roku zwyciężyła Solidarność i wewnętrzne mechanizmy demokratyczne, a nie Jaruzelski. „Śmiem ryzykować, że tym kim był przez cały okres karnawału Solidarności, czyli zerem absolutnym, człowiekiem którego Mazowiecki nie zaprosił do napisania jednego artykułu w Tygodniku Solidarność, facetem który był niechciany przez nikogo i zmarginalizowany. Adam Michnik zaczął się po stanie wojennym, gdy nie Solidarność rządziła, tylko personalnie Wałęsa i ważne było to, kto siedzi u Wałęsy przy uchu.”
Czy PiS może wygrać w całej Polsce?
Ryszard Makowski, doceniając zwycięstwo PiS w Elblągu, jednocześnie był ostrożny z wyciąganiem dalekosiężnych wniosków: „Elbląg to była zdecydowana konfrontacja Tuska z Kaczyńskim, tam występowali ich przedstawiciele, i tę konfrontację PiS i Jarosław Kaczyński delikatnie wygrali. Platforma chyba też odetchnęła, ponieważ ta porażka nie była sromotna. [...] Do wyborów doprowadziło referendum, które zostało zrobione, ponieważ tam się działa jakaś tragedia za rządów Platformy. To zwycięstwo jest bardzo delikatne [...] Zmiana nastrojów jest, ale czy to jest ta zmiana, która doprowadzi nas do takiego sukcesu, to jeszcze pod sufit bym nie skakał."
Z Ryszardem Makowskim nie zgodzili się pozostali uczestnicy Przeglądu. Według Marcina Wolskiego był to jednak duży sukces PiS-u: „Kandydat był średni, miasto było typowo platformerskie i nieprzychylne PiS-owi, w którym zawsze przegrywało, były prowokacje, wreszcie była wysoka frekwencja, która miała być przeciwko PiS-owi. Jeżeli PiS w tych warunkach wygrało, to pozostałe wygrane ma [w kieszeni]".
Ziemkiewicz przytoczył opinię Roberta Maliszewskiego, wypowiedzianą jeszcze przed wyborami, że jeżeli PiS wygra w Elblągu, to znaczy że jest w stanie wygrać w całej Polsce. Również Rafał Ziemkiewicz podkreślał słabość kandydata Prawa i Sprawiedliwości, który zdaniem publicysty był kandydatem „niezbyt charyzmatycznym”, który nigdy do drugiej tury się nie dostał. „Platforma liczyła na zrobienie bloku wszyscy przeciwko PiS-owi. I to się nie udało. Sondaże pokazują, że parę tygodni temu nastąpił przełom - że PiS jest w żelaznym elektoracie i nic poza tym. [...] Teraz PiS czerpie z takiego elektoratu, który się nie uważa za elektorat prawicowy.”
Marcin Wolski: „Oglądałem dzisiaj różne stacje typu TVN. Współczułem ludziom. Oni naprawdę wychodzili z siebie, żeby w ogóle albo jak najmniej powiedzieć o wynikach w Elblągu.”
Platforma tak, wypaczenia nie
Rafał Ziemkiewicz: „Ekipa Donalda Tuska jest zdeterminowana, żeby nie oddać władzy za wszelką cenę. Ktokolwiek przejmie władzę, będzie musiał Tuska wsadzić.”
Zdaniem Ziemkiewicza, Tusk nie boi się wyborów, ale tego, że władza, jak w systemach putinowskich, może zmienić się pomiędzy wyborami. „Zaczynam się zastanawiać, czy Jarosław Gowin, jak Piechociński, wygra wybory w Platformie i to dla prawicy byłoby bardzo złą wiadomością. Byłoby to otwarcie co najmniej rocznego cyrku: partia ta sama, ale nie taka sama, błędy tuskizmu i wypaczenia... Po Elblągu nabiera prawdopodobieństwa scenariusz przewrotu pałacowego i zwalenia całego syfu na Tuska.”
Banda manipulatorów i oszustów.
Ryszard Makowski przypomniał wielki sukces polskich tenisistów na Wimbledonie i manipulację TVN-u zdjęciami Agnieszki Radwańskiej i Sabine Lisicki.
„To było coś wyjątkowo niegodziwego, żeby Agnieszce Radwańskiej tłumaczyć, że nie potrafi przegrywać. TVN ma swoje porachunki z Agnieszką Radwańską [...] wiadomo jakie poglądy ma pan Robert Radwański, który powiedział, że w tej chwili trzecie pokolenia AK walczy z trzecim pokoleniem UB.” - mówił Makowski.
Ziemkiewicz: „Rzecz została całkowicie wyssana z palca przez TVN i moim zdaniem jest to w jakimś sensie dobrze - ileś tysięcy ludzi „ciemnych” politycznie do których nie docierało, że to z czym mają do czynienia w telewizjach TVN, publicznej to jest kłamstwo. Sami przekonują się na własne oczy na niepolitycznym przykładzie, że oni tak działają, że to banda manipulatorów i oszustów.”
O nagrodzie Waldemara Pernacha dla Ryszarda Makowskiego, „męczeństwie” księdza Lemańskiego, reżyserze „Klotz vel Kloc”, o tym jak całował Jaruzelski, a jak Honecker, czy powstanie koalicja w Elblągu, a jak to robiła Platforma w Warszawie, czy naszą polityką rządzi Smoleńsk. To i więcej w filmie poniżej. Zapraszamy.
Relacja: Bernard i Margotte
