W dniu 13 czerwca 2016 roku gościem klubu Ronina był Piotr Gociek, a spotkanie poprowadził Cezary Gmyz. Wieczór autorski poświęcony był najnowszej książce Piotra Goćka zatytułowanej „Pogrobowcy. Po co partii Petru Polska” (Wydawnictwo Zysk i S-ka, 2016).
Cezary Gmyz rozpoczął od dygresji dotyczącej jego ostatniej wizyty w Niemczech:
„W niemieckich księgarniach odkryłem kilka już pozycji poświęconych temu, co się zdarzyło w ciągu ostatnich dwóch, trzech lat w Niemczech. W tym pojawienie się nowej siły politycznej jaką była Alternatywa dla Niemiec czyli Alternative für Deutschland, w skrócie nazywana AfD. AfD została rozebrana przez kilku autorów na czynniki pierwsze. U nas do tej pory nie mieliśmy do czynienia z tego typu zjawiskiem (…) Wręcz przeciwnie, do dzisiaj na przykład nie doczekaliśmy się monografii poświęconej na przykład Unii Wolności czy Unii Demokratycznej, albo na przykład Waldemarowi Pawlakowi i Polskiemu Stronnictwu Ludowemu. Natomiast Gociek, niejako wyprzedza swoje czasy. Taka to jest rola pionierska Piotra, ponieważ w tej chwili mamy do czynienia z formacją (a ta książka jest poświęcona głównie formacji Ryszarda Petru), która jest ciągle, mówiąc łaciną in statu nascendi, w trakcie stwarzania się, w trakcie wymyślania samej siebie. Gociek operuje tak naprawdę na żywym organizmie. Nie przejmuje się tym, że historia Nowoczesnej i Ryszarda Petru nie jest historią jeszcze zamkniętą, tylko chwyta byka za rogi i opowiada Polakom z czym się Nowoczesną, Petru i jego działaczy je. (…) Mam nadzieję, że cykl rozpoczęty książką poświęconą Platformie (którego drugą częścią jest książka POgrobowcy) się rozrośnie co najmniej do trylogii, jeżeli nie do większych form.”
Piotr Gociek podkreślił, że pisząc tę książkę próbował dokonać analizy zjawiska występującego co najmniej od 1989 roku „Jest to opowieść o Nowoczesnej, ale jest to także opowieść o wielkim sporze o kształt modernizacji, tym sporze między (…) samozwańczym salonem a rzekomym ciemnogrodem.”
„Myślę, że warto przyglądać się temu, co dzieje się w Nowoczesnej. Tak samo jak warto przyglądać się temu, co dzieje się Komitecie Obrony Demokracji. Tak jak warto przyglądać się temu, co dzieje się w Platformie Obywatelskiej. Dlatego, że są to różne twarze, które występują po jednej stronie tego dzielącego Polskę od 1989 roku (a nawet wcześniej) sporu (…) Nowoczesna jest w tym ciągu od Ruchu Obywatelskiego Akcji Demokratycznej, przez Unię Demokratyczną, Unię Wolności, Platformę Obywatelską przedsięwzięciem o tyle ciekawym, że próbuje jednocześnie być kontynuacją Platformy i jej troszkę antytezą.”
Ponadto, zdaniem Piotra Goćka, Donald Tusk w przeciwieństwie do swoich byłych partyjnych kolegów z Unii Wolności odkrył, że aby zdobyć władzę i przetrwać przy niej dłużej, nie można wyłącznie traktować społeczeństwa z wyższością, ale należy je uwieść. Wydaje się, że Ryszard Petru o tym zapomniał:
„On robi wrażenie człowieka niesłychanie pysznego. Nie posiada tej emocjonalnej inteligencji, którą wyhodował sobie w pewnym momencie Donald Tusk. Nie posiada też tych zdolności wchodzenia w dobre interakcje. Jak widzimy Ryszarda Petru, gdy występuje publicznie to właściwie są to te dwie, trzy formułki oklepane, wyuczone na pamięć (…) Do tego się mniej więcej cała filozofia Ryszarda Petru i jego umiejętności kontaktowania z rzeczywistością sprowadza (...) Bez wątpienia za królem Ryszardem kryje się dużo więcej zjawisk niż mogłoby się wydawać. Jak tylko patrzymy na te konferencje, na te dziwne występy medialne ludzi, którzy plotą bez sensu rzeczy, o których nie mają zielonego pojęcia. Widać ewidentnie, że nie mają nic do powiedzenia w żadnym z języków, które opanowali".
W opinii Cezarego Gmyza, Nowoczesna odtwarza znany już z przeszłości schemat: podobnie jak Platforma miała wyeliminować Unię Wolności, tak teraz Ryszard Petru ma być bardziej strawny dla wyborców. Piotr Gociek potwierdził, że Platforma Obywatelska też była takim produktem marketingowym, ale znacznie szybciej niż obecnie Nowoczesna reagowała na sygnały z rynku i dopasowywała się w zależności od zapotrzebowania. Ponadto, w projekcie Nowoczesnej, poza walką z PO o to, kto jest skuteczniejszym antyPISem brak jest konkretów programowych. Słyszymy za to ogólnie słuszne banały, pod którymi podpisać mógłby się każdy.
Piotr Gociek dodał również, że Nowoczesna to partia lewicowo-liberalna w zachodnim stylu posiadająca trzech duchowych ojców wg podziału: europejskość à la Geremek, gospodarka à la Balcerowicz, a światopogląd à la Palikot. Jej fikcja założycielska polegała na prezentowaniu się jako ugrupowanie fachowców, którzy wchodzą do polityki tylko po to, by naprawić to, co zostało zepsute przez polityków. Tymczasem dzisiejsze twarze Nowoczesnej występujące w mediach to ludzie, których życie zawodowe przepełnione jest polityką. Sam Ryszard Petru jest tego najlepszym przykładem. Już w 1996 roku Ryszard Petru dostał posadę rządową w zespole ds. reformy emerytalnej, w 2001 roku startował z list Unii Wolności do Sejmu. Po przegranych wyborach AWS-u pracował w Banku Światowym, potem w innych bankach. Kilka razy typowany był na kandydata na ministra finansów np. przy każdej rekonstrukcji rządu PO. Podobnie jest z najbliższymi współpracownikami Ryszarda Petru. To najczęściej ludzie wywodzący się z młodzieżówki Unii Wolności, których ścieżki i tempo kariery są często zaskakujące. Warto je prześledzić.
Piotr Gociek nie zgadza się by naprawa Polski dokonywana była przez „samozwańczego lekarza”, który „sam jest prominentnym przedstawicielem środowisk, które doprowadziły pacjenta do stanu zapaści.”
Spotkanie zakończyło się krótką serią pytań i odpowiedzi.
Relacja: Ula, Bernard i Margotte
O książce:
http://multibook.pl/pl/p/Piotr-Gociek-POGROBOWCY.-Po-co-partii-Petru-Polska/6885
Więcej zdjęć:
https://www.flickr.com/photos/55306383@N03/albums/72157670285648036
