15 października debatując o II wojnie światowej, polskiej polityce i perspektywie sojuszu z Niemcami starli się Rafał Ziemkiewicz, pisarz i publicysta DoRzeczy, określany przez prowadzącego spotkanie Jana Bondyrę jako „rewizjonista historyczny” i Piotr Zaremba, „historyczny tradycjonalista”, piszący w tygodniku „WSieci”. Niewielka sala Fundacji Republikańskiej, która była organizatorem spotkania, pękała w szwach. Przedstawiamy pełny zapis wideo oraz fotorelację ze spotkania.
15 października debatując o II wojnie światowej, polskiej polityce i perspektywie sojuszu z Niemcami starli się Rafał Ziemkiewicz, pisarz i publicysta DoRzeczy, określany przez prowadzącego spotkanie Jana Bondyrę jako „rewizjonista historyczny” i Piotr Zaremba, „historyczny tradycjonalista”, piszący w tygodniku „WSieci”. Niewielka sala Fundacji Republikańskiej, która była organizatorem spotkania, pękała w szwach. Przedstawiamy pełny zapis wideo oraz fotorelację ze spotkania.
Debata trwała ponad dwie godziny, a była naprawdę gorąca. Rafał Ziemkiewicz przedstawiał krytyczne opinie na temat polskiej polityki przedwrześniowej, jednak unikał przedstawiania scenariuszy pozytywnych, zawieszając w tym punkcie swoje wypowiedzi. Piotr Zaremba przeciwstawił się tezom „rewizjonistycznym”, choć sam nie jest entuzjastą Polski czasów sanacji. Obaj dziennikarze nie byli zachwyceni przypisanymi im „łatkami”.
Było to starcie nie tylko dwóch cenionych publicystów, ale też całych środowisk, których poglądy są w jakiejś mierze reprezentatywne dla obu dziennikarzy. I tak, trzecim uczestnikiem dyskusji, choć fizycznie nieobecnym, był Piotr Zychowicz z Do Rzeczy, zwolennik sojuszu z Hitlerem i marszu na Moskwę, którego tezy ostro krytykował Zaremba, poniekąd zmuszając Ziemkiewicza do obrony nie tylko swojej książki, która nie idzie tak daleko jak książki Zychowicza, ale też do odnoszenia się do tez redakcyjnego kolegi. Jednym z bardziej kontrowersyjnych wątków poruszanych w trakcie spotkania była perspektywa zwycięstwa III Rzeszy i udziału w tym Polski, oraz kwestia rozdziału moralności od polityki.
Rafał Ziemkiewicz koncentrował się na krytyce Polski przedwrześniowej i polskich elit politycznych czasów wojny, w tym podejmujących decyzję o Akcji Burza i Powstaniu Warszawskim.
Ziemkiewicz uważa, że należy polską historię napisać od nowa, obalić mity, które były potrzebne i pożyteczne w czasach PRL-u, lecz teraz, jego zdaniem, mogą być szkodliwe. Szczególnie krytyczny był wobec emigracyjnej polityki oferującej „kapitał krwi”, który miał być polskim wkładem w powojenne decyzje mocarstw. Ale Ziemkiewicz idzie dalej, celem jest nie tylko obalanie mitów, ale zastanowienie się nad polską duszą i formułowanie na nowo jej tożsamości.
Piotr Zaremba z kolei wykazywał brak logiki w rozumowaniu Ziemkiewicza, brak scenariuszy pozytywnych, czy wręcz brak odwagi czy „uczciwości intelektualnej” interlokutora, w przeciwieństwie do Zychowicza, który zdaniem Zaremby, taką odwagą się wykazał i dopowiedział do końca swoje tezy o współpracy z Hitlerem. Zaremba nie odżegnywał się też od moralności w polityce.
Słabości tez Ziemkiewicza starali się wykazać też obecni na sali dziennikarze: Piotr Semka, Piotr Skwieciński i Jacek Karnowski. Polemizując z jedną z wypowiedzi Zaremby, odnośnie holocaustu (którego temat powracał w czasie debaty z publicznością) głos zabrał również Robert Mazurek.
Jacek Karnowski zwrócił szczególną uwagę na fakt, że „obóz” „rewizjonistyczny” Ziemkiewicza dekonstruuje polską tożsamość, co jest szczególnie niebezpieczne i groźne, ponieważ zdaniem Karnowskiego nie mamy innej tożsamości.
Zachęcamy do obejrzenia całości debaty, również z głosami publiczności biorącymi Rafała Ziemkiewicza w obronę. Pretekstem do debaty była książka Ziemkiewicza „Jakie piękne samobójstwo”, którą można nabyć m.in. w księgarni internetowej Multibook.
Relacja: Bernard "with a little help from" Margotte
Więcej zdjęć: https://www.flickr.com/photos/55306383@N03/sets/72157648821938452/
