"Tak naprawdę atakowano Lecha Kaczyńskiego za to jaki miał pomysł na Polskę, jaki program dla Polski przestawiał, jakiej chciał Polski w Europie i świecie". - mówił Sławomir Kmiecik w klubie Ronina prezentując książkę "Przemysł pogardy 2", będącą kontynuacją pozycji sprzed roku. Publikacja przedstawia nie tylko brutalne ataki na śp. prezydenta Lecha Kaczyńskiego za jego życia, ale również po jego tragicznej śmierci 10 kwietnia, jak również niszczenie jego brata Jarosława Kaczyńskiego. Jak zauważył prowadzący spotkanie Wojciech Reszczyński te książki są wręcz materiałem dowodowym.
W Klubie Ronina odbył się wieczór autorski Sławomira Kmiecika. Autor prezentował drugą część „Przemysłu pogardy”. Spotkanie prowadził Wojciech Reszczyński.
Książka jest kontynuacją publikacji sprzed roku, przedstawia nie tylko brutalne ataki na śp. prezydenta Lecha Kaczyńskiego za jego życia, ale również po jego tragicznej śmierci 10 kwietnia, jak również niszczenie jego brata Jarosława Kaczyńskiego. Jak zauważył Wojciech Reszczyński te książki są wręcz materiałem dowodowym i każdy dziennikarz i felietonista powinien mieć ją pod ręką.
„To nie jest łatwa lektura, czytamy o rzeczach potwornych, strasznych, obezwładniających.” - rozpoczął spotkanie Wojciech Reszczyński. - „Wielka zasługa Sławomira Kmiecika, że pracując w szambie nie stracił zimnej krwi, nie załamał się, nie rzucił tego wszystkiego, ale wytrwale, uparcie podsumowywał, zbierał, gromadził i klasyfikował cały ten przemysł pogardy z jakim mieliśmy do czynienia i z jakim nadal mamy, bo on się rozwija i ma się całkiem dobrze.”
„Ta książka oprócz wielu walorów ma jeszcze jeden, jest to po prostu księga hańby ludzi, którzy sami swoimi wypowiedziami zapisali się na listę hańby narodowej i ta książka będzie o tym świadczyć, a następne pokolenia będą mogły bez żadnych problemów przywołać słowa i rozmowy...”
Sławomir Kmiecik na pytanie, czy cykl będzie kontynuowany odpowiedział: „Nie mam wyboru – to zjawisko, ten proceder coraz bardziej się nasila, eskaluje i obejmuje coraz szerszy krąg ludzi. [...] Drugi tom to forma mojego rozliczenia się z publicznej obietnicy jaką rok temu tutaj przedstawiłem.”
„Dlaczego tak się dzieje? Co leży u podstaw takiego haniebnego zachowania?” - pytał Wojciech Reszczyński, a przypominając „Sztukę wojenną” Sun Tzu stwierdził:
„Tam, dwa i pół tysiąca lat temu zostały sformułowane zasady jak opanować państwo bez użycia broni: „państwo trzeba rozłożyć od wewnątrz korzystajcie ze współpracy istot najpodlejszych i najbardziej odrażających”. To ten przykład mamy w Polsce! – „Zasiewajcie waśnie niezgody między obywatelami wrogiego kraju, ośmieszajcie tradycje waszych przeciwników”... itd. itd. Cały zestaw działań mających na celu osłabienie przeciwnika po to, by nad nim zapanować, zneutralizować, pozbawić atutów suwerenności, samodzielności. To była moja pierwsza myśl, że ktoś to robi. „Razwiedka” wewnętrzna? „Razwiedka” zagraniczna?”
Wojciech Reszczyński porównał obecny przemysł pogardy niszczenia Lecha Kaczyńskiego do zabójstwa prezydenta Gabriela Narutowicza i stosowanych wówczas metod dezawuujących ówczesnego prezydenta na przykładzie broszury autorstwa Józefa Piłsudskiego, a poświęconej Narutowiczowi. Nawiązał też do przedwojennego „Kodeksu Boziewicza”, który określał zasady postępowania i przywracał kodeks honorowy po latach rozbiorów.
Sławomir Kmiecik porównał śp. prezydenta Lecha Kaczyńskiego do prezydentów Narutowicza i Mościckiego, którzy również byli profesorami i wybitnymi naukowcami w swoich dziedzinach, a szukając prawdziwych powodów tak nienawistnego ataku stwierdził:
„Tak naprawdę atakowano Lecha Kaczyńskiego za to jaki miał pomysł na Polskę, jaki program dla Polski przestawiał, jakiej chciał Polski w Europie i świecie.”
Autor „Przemysłu pogardy” pytany o użyty w książce zwrot „mowa nienawiści”, kojarzony raczej z lewicowymi środowiskami, odpowiedział:
„Użyłem w podtytule sformułowania „mowa nienawiści” ponieważ uważam, że w Polsce mamy do czynienia również z fałszowaniem języka i fałszowaniem znaczeń. Pewnym elementem tego jest próba zawłaszczenia określenia: „mowa nienawiści”, czy „język nienawiści”. Mowa nienawiści jest tożsama z przemysłem pogardy. Uważam, że nie należy tego określenia oddawać w dyskursie środowisku lewicowo-liberalnemu czy lewackiemu. W moim przekonaniu mowa nienawiści to jest dokładnie to samo zjawisko co przemysł pogardy – używanie języka w celu znieważania i wzbudzania wrogich emocji.”
Pytany czy ze względu na drastyczność obelg kierowanych pod adresem śp. Lecha Kaczyńskiego stosował autocenzurę odpowiedział: „Nie odpuściłem, z pełną premedytacją. Założenie było takie – to ma być dokument, relacja, i również dowód w sprawie, a jeśli dowód to musi to być dowód w pełnym znaczeniu. Inaczej książka traciłaby na wiarygodności.” Cytowane zwroty zaistniały w przestrzeni publicznej, autor nie sięgał do niszowych portali, czy anonimowych internetowych „hejterów” i trolli.
Pytany o to, kto tym przedsięwzięciem, przemysłem pogardy, zarządza autor powiedział: „W odpowiedzi wyręczył mnie jeden z głównych kreatorów i wykonawców tego procederu, czyli Janusz Palikot, który otwartym teksem w swojej książce napisał, że te przedsięwzięcia były planowane w kancelarii premiera.”
Pytany, czy druga strona mogłaby przygotować analogiczną książkę skierowaną przeciw braciom Kaczyńskim Sławomir Kmiecik odparł:
„Przystępując do pisania takich książek musiałem się zastanowić, jaka może być odpowiedź, jaka może być kontra. Zastanowiłem się czy jest możliwe, żeby powstały podobne książki na zasadzie odwrócenia wektorów. Głęboko poszperałem w źródłach, czy da się znaleźć jakieś rzeczy porównywalne. Z całkowitym spokojem odpowiadam, że tego się nie da zrobić, zresztą gdyby to było możliwe, to takie książki już dawno by były, ale ich nie ma i mogę odpowiedzialnie powiedzieć, że się nie pojawią, ponieważ nie ma takiego materiału.”
Jak można sobie radzić z przemysłem pogardy, może drogą odwetu? Zdaniem Sławomira Kmiecika licytowanie się tymi samymi metodami do niczego nie prowadzi, droga prawna, jak pokazuje praktyka, jest nieskuteczna.
„Co robić? Czasami przekornie powołuję się na komunistę, Antonio Gramsciego, należy wykonać coś w rodzaju marszu przez instytucje – powolne przenikanie do rozmaitych instytucji i stowarzyszeń i tam krzewienie tych idei. Należy w tym odruchy samoobrony robić coś podobnego. Swoje wartości, język, zaszczepiać we wszystkich możliwych miejscach, poprzez lokalne stowarzyszenia, tam na tym poziomie należy kreować swój język, wartości, odpowiadać na te wszystkie zniewagi i w ten sposób się bronić.”
Dyskutowano też o metodach depersonalizacji i odczłowieczania przeciwnika, języku nienawiści w III Rzeszy i analogii z językiem obecnego przemysłu pogardy. Józef Orzeł poruszył tragiczne wydarzenie do jakiego doszło w Łodzi – morderstwo Marka Rosiaka, którego dokonał były członek Platformy Obywatelskiej, co gospodarz Klubu Ronina określił mianem „morderstwa zastępczego” (celem miał być Jarosław Kaczyński).
„Logika była ta sama (jak w przypadku Narutowicza) i ci, którzy to tworzyli musieli zdawać sobie sprawę do czego tego typu akcje prowadzą. Kaczyńscy to są po prostu Żydzi III RP. To jest to co chcą nam wmówić. Co to oznacza? Budzi się w społeczeństwie tak głęboki resentyment, którego struktura odpowiada antysemityzmowi, albo tego typu ksenofobiom. O tyle jest to interesujące, że robi się to w sytuacji w której antysemityzm dla tej grupy, elity III RP, jest czymś najgorszym, ale buduje się i odkrywa w tych ludziach, tak silny resentyment o tej samej dokładnie logice. Czyli antysemityzm jest zły jako taki, ale jego kopia wobec przeciwnika politycznego jest w porządku. To się niszczy kulturę polską.”
Więcej informacji o książce można znaleźć na stronie wydawcy: http://multibook.pl/pl/p/s-awomir-kmiecik-przemys-pogardy-2/3429
Relacja: Bernard, Margotte, wideo Wydawnictwo Prohibita
Więcej zdjęć:
https://www.flickr.com/photos/55306383@N03/sets/72157642512350603/
Opublikowano: Blogpress, śr., 19/03/2014 - 11:48
