„Leć moja czarna jaskółko
i zmierzaj drogą przodków."
W Domu Polskim przy Fitzwilliam Place, w Dublinie 13. kwietnia 2013 odbył się Polsko – Gruziński Wieczór Pamięci.
Organizatorzy pragnęli, by spotkanie przedstawicieli diaspor dwóch zaprzyjaźnionych narodów było czasem, kiedy zostanie uczczona pamięć wszystkich ofiar katastrofy Smoleńska – a szczególnie bohatera narodowego Gruzji, Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej śp. Lecha Kaczyńskiego. O tym szczególnym wymiarze spotkania przypomnieli witający zgromadzonych gości – Paweł Lis i Eryk Kozieł. Wśród zaproszonych nie zabrakło Ambasadora RP – Marcina Nawrota, niestety opóźnienie lotu z Tbilisi uniemożliwiło obecność gruzińskiego Charge d’Affairs – Irakli Kopladtadzego. Pamięć ofiar 10 kwietnia 2010 zebrani uczcili minutą ciszy.
Zgodnie z planem, spotkanie podzielono na część oficjalną, artystyczną oraz mniej już formalną - degustację kuchni gruzińskiej i polskiej.
Jako pierwsze zaczarowały publiczność porywającym, pełnym emocji tańcem gruzińskie dziewczynki z zespołu Geoland. Nic dziwnego, że ich występ nagrodzono rzęsistymi brawami i proszono o bis – który miał miejsce w dalszej części wieczoru.
Następnym artystą, który zaprezentował się zebranym był emerytowany profesor Royal Academy of Music – Maciej Smoleński, który przy akompaniamencie swej żony Rosemary Hill odśpiewał kilka znanych polskich piosenek żołnierskich i ludowych – między innymi „Więc pijmy zdrowie, szwoleżerowie”.
Bardzo miłym zrządzeniem losu, kolejny występujący, David Joxadze, okazał się dawnym uczniem profesora Smoleńskiego z Royal Academy of Music. Publiczność miała okazję usłyszeć różnorodny repertuar, zarówno klasyczny, operowy, jak i odwołujący się do tradycji ludowej.
Następnie głos zabrał Ambasador Marcin Nawrot, który podziękował organizatorom oraz przybyłym gościom. Przypominając o fakcie, że pełnił swą służbę także na Kaukazie, nawiązał do tradycji więzów przyjaźni między Polską a Gruzją. Podkreślił też, że więzy te zostały szczególnie wzmocnione przez akt wsparcia dla Gruzji uczyniony przez śp. Lecha Kaczyńskiego, którego zdecydowana postawa i pojawienie się w Tbilisi w towarzystwie prezydentów Europy Środkowo–Wschodniej w 2008 roku, powstrzymały rosyjską inwazję.
Dalsza część programu artystycznego należała do polskich wykonawców – Dulcis Polonia Choir z repertuarem tradycyjnym (m.in. „Mazurek, Mazureczek”) oraz zespołu Super Tonic Orchestra, który zagrał utwory polskie oraz klezmerskie w porywających aranżacjach. Muzycy z Super Tonic Orchestra rozochocili zebranych, grając skoczne rytmy tak zachęcająco, że do tańca ruszył gruziński choreograf zespołu Geoland wzbudzając entuzjazm zwłaszcza wśród żeńskiej części publiczności. Dźwięki instrumentów wydobywały się na ulice georgiańskiego Dublina i można było tylko żałować, że nie starczyło miejsca na szerzej zakrojone tańce.
Po zakończeniu części artystycznej, zebrani zostali podjęci smakołykami z kuchni polskiej oraz gruzińskiej. Zaserwowane potrawy znalazły od razu amatorów i w niedługim czasie nie został ani jeden pieróg czy okruszek chaczapuri.
Uwieńczeniem spotkania było wspólne zgromadzenie się w ogrodzie na tyłach Domu Polskiego oraz wypuszczenie 96 baloników – białych i czerwonych. Są to kolory zarówno flagi polskiej, jak i gruzińskiej. Gdy baloniki leciały w niebo, nie sposób było nie pamiętać słów gruzińskiej pieśni…
„Leć moja czarna jaskółko
i zmierzaj drogą przodków.
Przynieść mi dobrą wieść o braciach
co poszli na wojnę.
W mrocznym lesie katyńskim
czerwone gorące kwiaty.
Zaczynam je zbierać
i znajduję tam nasze serca.”
Więcej zdjęć: http://www.flickr.com/photos/92894042@N05/sets/72157633499136724/
Relacja: Zorra, zdjęcia Nikodem Walicki
